Αγαπητοί γονείς & κηδεμόνες
Αγαπητοί/ές μαθητές/τριες
Κάθε 17 του Νοέμβρη η σκέψη μας και η καρδιά μας ταξιδεύει εκεί, στο χώρο του Πολυτεχνείου, στον ξεσηκωμό των φοιτητών, της νεολαίας και του ελληνικού λαού, των αγροτών και εργατών, κατά της δικτατορίας.
Μιας δικτατορίας που με πρόσχημα δήθεν την «αναγέννηση του έθνους» και τη «θωράκισή του από αντεθνικές ιδεολογίες» είχε επιβληθεί στη χώρα μας από τον Απρίλιο του 1967 κατέλυσε τους δημοκρατικούς θεσμούς, τα πολιτικά δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών και επιδόθηκε σε συλλήψεις, φυλακίσεις, δίκες, βασανιστήρια.
Οι φοιτητές, ο ανώνυμος λαός, εργάτες κι αγρότες, αντιστάθηκαν ενάντια στο φασισμό και στη δικτατορία, ενάντια στην κοινωνική αποχαύνωση, την πολιτική υποκρισία και τον ατομικισμό, διεκδικώντας ελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη στους χώρους δουλειάς, ουσιαστική παιδεία κι ένα καλύτερο μέλλον.
Αποτελεί μονόδρομο ο αγώνας των λαών όλης της γης για τα ιδανικά της ελευθερίας, της ανεξαρτησίας, της ειρήνης, της αγάπης για τη ζωή και τον άνθρωπος, όταν οι απειλούνται και παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι κοινωνικές κατακτήσεις.
Η βελτίωση της λειτουργίας της δημοκρατίας και του κράτους, η αναβάθμιση της δημόσιας δωρεάν παιδείας, η διασφάλιση και στήριξη των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, η αντίσταση απέναντι σε κάθε πολιτική και στρατηγική που πλήττει την ελευθερία, την αξιοπρέπεια και την προσωπικότητα κάθε ανθρώπου, αποτελούν διαχρονικά αναγκαιότητες για την κοινωνική συνοχή και ευημερία.
Το διαχρονικό σύνθημα «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία» περικλείει όλες τις παραπάνω διεκδικήσεις, πανανθρώπινων αξιών και αναγκών, παραμένοντας πάντα ζωντανό.
Το διαχρονικό μήνυμά του: ένα μέλλον που δεν μας χαρίζεται αλλά το διεκδικούμε κι όλοι οφείλουμε να είμαστε συνδημιουργοί του.
Ενός μέλλοντος που δεν μας χαρίζεται αλλά κατακτιέται, απαιτεί δε, ενεργούς , ενημερωμένους, ελεύθερους-κριτικούς πολίτες.
Το Πολυτεχνείο πρέπει να ιδωθεί, όχι ως μια στιγμή, αλλά ως μια διαδικασία και ταυτόχρονα κι ως ορόσημο και ξεκίνημα για νέους αγώνες. Η σημασία του εορτασμού του δεν είναι παρά ο αγώνας της συλλογικής μνήμης ενάντια στη λήθη.
Ο Διευθυντής
Κωνσταντίνος Βασιλειάδης